Daha önce bir kez daha hissetmiştim bunu küçük küçük ekmek kırıntılarının yolumuza serpiştirildiğini... O dönemde de biraz kendimi, duygularımı ve nedenleri anlamaya çalışıyordum.
Bir süredir yemekle aramızdaki ilişkiyi nasıl dengeye oturturum diye düşünüyordum. Neden yiyorum neden inatlaşıyorum neden başa dönüyorum neden korkuyorum... Konuşmak ilk anda zor gelebiliyor bazı şeyleri itiraf etmek. Ama iyi geliyor.
Bugün evrenden bir işaret geldi bir ön yargımı kırmak için, bir kitapla birlikte geldi. Kimin emeği geçtiyse teşekkür ederim :)) çok şaşırdım ama iyi hissettim ve en önemlisi anladım. Bu anı aklıma getireceğim ve korkumu yeneceğim.. Eninde sonunda :)
