24 Temmuz 2014 Perşembe

Kutunun dışına çıkmak :)

Hala tatildeyim ve her yıl olduğu gibi sırtım çok fena yandı. Ben de takmış durumdayım kesin soyulacağım diye. Can arkadaşım Eylem de "artık çık bu kutudan canım" dedi. Kutu dediği düşünce kalıbı tebi :)) bir nevi takıntı. Mantık silsilesi kurduğumuz, istatiksel yaklaştığımız ama bal gibi takıntı. 
Aslında hayat bize 2 ile 2 nin her zaman 4 olmadığını öğretmeye çalışır ama biz yine de biliriz çünkü her şeyi görürüz ;)
Yeni bir diyeyisyenim var, bir sürü çeşit diyetisyene gittim yıllardır. Vee sonunda mühendislik okumuş bir diyetisyenim oldu! Gerçekten farklı bir yaklaşımı var. Bu yeni süreçte gördüm ki müthiş takıntıkarım varmış diyet konusunda; olmazsa olmazlar, asla yapamamlar, bana göre değiller. 
Ama aslında önemli olan bir kutuda olduğunu farketmek ve çıkmaya çalışmak. Bakış açısı değiştiğinde gerçekten dünya güzelleşiyor. 
E o zaman çıkalım kutularımızdan güzelleşelim :))

22 Temmuz 2014 Salı

Tatilde içimizdeki çoçuğu mutlu edelim

Beslenme kontrolü yaparken :)) tamam komik oldu yani dietteyken en korktuğum dönem tatil olmuştur. Tatildeyken düzen müzen kalmaz çok güzel yemekler vardır etrafta. En fenası da içimizdeki çocuğun sürekli dürtüp hamburger, patates, dondurma istemesi. Ama napalım arada onu da mutlu etmek gerek ki sonra üzülüp daha çok dürtüklemesin ;)
Evet itiraf ediyorum bugün hamburger patates yedim biraz suçlu hissediyorum ama panik olacak şekilde değil. Zaten durumları olduğu gibi yediğimiz, içtiğimiz şeyleri de çok abartmamak iyidir yani ne çok fena olup paniklemek ne de umursamamak iyi bir seçenek olmayacaktır. İkisinin devamı da daha çok yemeğe götürebilir. 
Yeni bakış açımdan bol bol bahsedeceğim ama bugün keyfimize bakalım tatilde. Tabi süreçten kopmadan...

21 Temmuz 2014 Pazartesi

Merhaba hoş geldim hem de çook

Az önce ilk yazımı okudum.. Uçak kemeri ! Yazmaya tekrar uçak kemeri ile başlamak geldi içimden. Ayrı kaldığımız uzun aylarda arada bir blogumu düşündüm yazsam dedim ama ilk fırsatta yazma düşüncesi yine uçakta geldi. Yok yok çok şükür ikinci bir ek kemere geçmedim. Tam tersi görüşmeyeli 17 kilo verdim!!! :))) ve Haziran 2011 den beri ilk kez ek kemere ihtiyacım olmadan uçakla seyahat ettim. Ucu ucuna denk gelme, midene baskı yapıp işkence çektiren cinsten de değil :) biraz küçülttüm bile. Yani demem o ki iyiyim. Daha da iyi olacağım. Ve burada görüşürüz umarım...

25 Ocak 2014 Cumartesi

Evrenin işaretleri

Evrenin bize yol göstermek için tuhaf yöntemleri var. Belki bu sebeple yalnızlık hissediyoruz ve destek alamadığımızı düşünüyoruz. Aslında etrafımızda olanları "görebildikçe" bağlantı kurabiliyoruz, anlayabiliyoruz izlediğimiz yolun bize iyi geleceğini. 
Daha önce bir kez daha hissetmiştim bunu küçük küçük ekmek kırıntılarının yolumuza serpiştirildiğini... O dönemde de biraz kendimi, duygularımı ve nedenleri anlamaya çalışıyordum. 
Bir süredir yemekle aramızdaki ilişkiyi nasıl dengeye oturturum diye düşünüyordum. Neden yiyorum neden inatlaşıyorum neden başa dönüyorum neden korkuyorum... Konuşmak ilk anda zor gelebiliyor bazı şeyleri itiraf etmek. Ama iyi geliyor. 
Bugün evrenden bir işaret geldi bir ön yargımı kırmak için, bir kitapla birlikte geldi. Kimin emeği geçtiyse teşekkür ederim :)) çok şaşırdım ama iyi hissettim ve en önemlisi anladım. Bu anı aklıma getireceğim ve korkumu yeneceğim.. Eninde sonunda :)